Świadectwo charakterystyki energetycznej zawierające nieprawdziwe informacje o wielkości zużywanej energii jest wadą fizyczną rzeczy w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Dla nabywcy rzeczy ma to ten skutek, że może on wysunąć przeciwko swojemu kontrahentowi (sprzedającemu) roszczenie.
Nabywca ma prawo:
 

• odstąpić od umowy sprzedaży za zwrotem zapłaconej ceny (art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego). Odstąpienie realizuje się poprzez oświadczenie o odstąpieniu złożone przez nabywcę kontrahentowi tak, aby mógł on się z nim zapoznać. W oświadczeniu należy wskazać wadę, która stanowi podstawę odstąpienia. Złożone prawidłowo oświadczenie niweczy umowę od samego początku (należy uznać, że umowa nigdy nie została zawarta);
   
• rzecz zatrzymać, ale żądać obniżenia należnej, także już zapłaconej, ceny (art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego) - w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy sprzedanej uległa obniżeniu na skutek istnienia wady. Należy podkreślić, że w polskim orzecznictwie Sądu Najwyższego pojawiła się teza, że nabywca nie może skorzystać z tego uprawnienia, jeżeli jest znaczna trudność w ustaleniu wysokości obniżenia wartości rzeczy na skutek istnienia wady (zob. uchwalę SN z 21 marca 1977r., III CZP 11/77, opublikowaną w 0SNCP 1977, nr8, poz. 132).
  
  Powyższe roszczenia mają charakter alternatywny, co oznacza, że wybór jednego eliminuje drugie. Wybór należy tutaj oczywiście wyłącznie do nabywcy. Nabywca nie może jednak wysunąć żadnego roszczenia, jeżeli o wadzie wiedział (to znaczy wiedział o nieprawdziwości informacji zawartych w świadectwie). Ważne jest, że strony w zawartej umowie sprzedaży mogą wyłączyć lub ograniczyć odpowiedzialność z tytułu rękojmi. Nie dotyczy to jednak w zasadzie umowy zawartej z konsumentem (osobą fizyczną w zakresie niezwiązanym bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową). Wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest bezskuteczne, jeżeli zbywca zataił podstępnie wadę przed nabywcą {art. 558 § 2 Kodeksu cywilnego).